به گزارش خبر اقتصادی به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان ، مهدی سوری کارشناس بازار سرمایه ، در رابطه با روش‌های سرمایه گذاری در بازار سرمایه گفت: سرمایه گذاری در بازار سرمایه که برای سرمایه گذاران خرد به دو دسته سرمایه گذاری مستقیم و غیر مستقیم تقسیم می‌شود. در سرمایه گذاری مستقیم افراد مدیریت سرمایه را در دست خود دارند و این روش برای افرادی مناسب است که یا از تخصص کافی دارند و یا از مشاوران مجرب و قابل اعتماد و دارای صلاحیت قانونی بهره می برند. ابزارهایی که این افراد می‌توانند استفاده کنند ابزارهایی با ریسک متوسط رو به بالا است و یک سری ابزارهای کم ریسک یا بدون ریسک نیز وجود دارد.
او افزود: ابزارهای کم ریسک و بدون ریسک شامل اوراق مشارکت، اوراق خزانه و ابزارهای با درآمد ثابت هستند. ابزارهای پر ریسک تر، سهام پذیرفته شده در تابلو‌های اصلی بورس و فرابورس هستند.
این کارشناس بازار سرمایه گفت:ابزارهایی با یک درجه ریسک بالاتر، سهام شرکت‌هایی که در بازار پایه در حال معامله هستند و در بورس یا فرابورس پذیرفته شده نیستند. ابزار های با ریسک بالاتر از این سهم ها نیز حق تقدم‌ها هستند. ابزارهای کنترل ریسک مثل اختیار فروش یا اختیار خرید هستند که برای سرمایه گذاران حرفه‌ای مناسب تر است. ابزارهای نوین تری مثل فروش استقراضی در دنیا وجود دارد که در ایران هنوز عملیاتی نشده است. به عنوان مثال به جای فروش استقراضی، فروش تعهدی در بورس ایران وجود دارد اما عمر بسیار کمی دارد و نتوانست جایگاه خودش را پیدا کند.
سوری با اشاره به ابزارهای غیرمستقیم بازار سرمایه بیان کرد: این ابزار‌ها برای افراد با شناخت کمتر مناسب است که شامل دو دسته سبدگردانی اختصاصی و صندوق ها می شوند. در سبدگردانی اختصاصی شخص با یک شرکت سبد گردان مورد تایید سازمان بورس قرارداد می‌بندد و آن شرکت مدیریت سرمایه فرد را به عهده می‌گیرد و برای کسانی مناسب است که حجم سرمایه گذاری بالایی دارند.
این کارشناس بازار سرمایه گفت:برای کسانی که حجم سرمایه گذاری پایین تری دارند، صندوق‌ها تعریف شده است که برای هر سرمایه گذار یک استراتژی متفاوتی را در پیش نمی‌گیرند بلکه پول همه سرمایه گذاران را روی هم می‌گذارند و در قالب یک صندوق سرمایه گذاری می کند که صندوق‌های مختلط و صندوق‌های درآمد ثابت از این نوع هستند.
وی ادامه داد:صندوق‌های قابل معامله و صندوق‌هایی که با صدور و ابطال سرمایه گذاران ورود و خروج می‌کنند نیز از ابزار های با ریسک کم هستند. Etfها مثل سهم روی تابلوی معاملات قابل خرید و فروش هستند و مکانیزم قیمت گذاری آن‌ها از طریق عرضه و تقاضا با کمک بازارگردان تعیین می شود، اما صندوق‌های غیر قابل معامله با مراجعه به سبدگردان یا مدیر صندوق و درخواست صدور و ابطال ورود و خروج به آن‌ها انجام می‌شود. مزیت etfها این است که افراد خیلی سریع می‌توانند این صندوق‌ها را خرید و فروش کنند.
شناخت و ریسک پذیری افراد ملاک سرمایه گذاری است
این کارشناس بازار سرمایه در پاسخ به سوال که کدامیک از این ابزار‌ها برای سرمایه گذاری مناسب تر است، بیان کرد: این بحث تابع دو متغیر میزان شناخت و مهارت افراد و میزان ریسک پذیری افراد بستگی دارد. اگر افراد شناخت کمی از بازار دارند قطعا باید از ابزارهای غیر مستقیم استفاده کنند و خودشان مدیریت نکنند. اگر افراد ریسک پذیری بالایی دارند، می‌توانند از ابزارهای مستقیم یا غیر مستقیم در سهام استفاده کنند. اما اگر افراد ریسک پذیری کمی دارند، الزاما باید از ابزارهای درآمد ثابت استفاده کنند.
سوری در پاسخ به این سوال که با توجه به شرایط بی ثبات فعلی بازار سرمایه کدامیک از بازار‌ها برای سرمایه گذاری مناسب‌تر هستند؟، اظهار کرد: بازار‌های سرمایه گذاری در اثر رونق یا تورم رشد می‌کنند. اگر رشد تورمی باشد، معمولا بازدهی که افراد از این بازار‌ها بدست می‌آورند رشد جذابی خواهد بود، زیرا مخارج آن‌ها هم به همان نسبت افزایش پیدا کرده است اما اگر رشدی که در بازار‌های سرمایه گذاری دارند در اثر رونق باشد و نسبت به تورم بازده اضافه تری بدست آورند، قاعدتا می‌تواند نتیجه بسیار مطلوبی داشته باشد.
سوری گفت: از نگاه بازدهی تورمی با توجه به اینکه بازار‌های سرمایه گذاری ما وابستگی شدیدی به قیمت دلار دارند، در بخش‌هایی از اقتصاد که با رونق مواجه خواهد شد، می‌توان با اطمینان خاطر بیشتری به سرمایه گذاری پرداخت. در کل برای اکثر بازار‌های سرمایه گذاری شرایط مطلوب و روشنی را پیش بینی نمی‌کنیم زیرا اما و اگر‌ها برای پیش بینی آینده اقتصاد ما خیلی زیاد است که شامل مسائل داخلی و بین المللی می‌شود.
وی ادامه داد: در بخش مسکن یک رکود همه جانبه را پیش بینی می‌کنیم. خصوصا در املاک تجاری و حاشیه شهر‌ها و املاک ویلایی احساس می‌شود که خیلی از افراد متضرر شوند. همچنین بازار خودرو، طلا و ارز را بسیار پرریسک و بدون افق بسیار مثبت ارزیابی می‌کنیم و به کسی توصیه نمی‌کنیم وارد این بازار ها شوند.
این کارشناس بازار سرمایه گفت:در نهایت، ارز‌های دیجیتال و در راس همه آن‌ها بیت کوین است که این ارز‌های دیجیتال با توجه به سیاست‌های انبساطی که در دنیا اتفاق افتاده اکنون مورد اقبال همه سرمایه گذاران در دنیا قرار گرفته است اما این ارز‌های دیجیتال دو عامل تهدید دارند. یکی از آن‌ها این است که اگر سیاست‌های انبساطی تغییر کند می‌تواند روی این ارز‌ها تاثیر بگذارد. این ارز‌ها بانک‌های مرکزی دنیا و دولت آمریکا را تهدید می‌کنند تا قدرت بانک‌های مرکزی و دلار کاهش پیدا کند. تهدید دوم این است که این ارز‌ها فاقد مبنای ارزش گذاری هستند. یعنی کسی به صورت مطلق نمی‌تواند بگوید که ارزش ذاتی ارز‌های دیجیتال دقیقا تابع چه شرایطی است که بخواد در مورد آینده اش ارزیابی دقیقی داشته باشد.
سوری در پایان اشاره کرد: به صورت کلی اگر کسی می‌خواهد در سهام خرید و فروش کند باید تا ۲۰ درصد زیانش را بتواند تحمل کند در غیر این صورت نباید وارد شود. ارز‌های دیجیتال هم به همین صورت است و اگر کسی می‌خواهد به این بازار ورود کند باید تا ۱۰۰ درصد زیان و از بین رفتن کامل سرمایه خود را بپذیرد.
